Թուրքիան դավաճանու՞մ է իր հերթական գործընկերոջը. Ermenihaber

  Սիրիայի հյուսիսում քաոտիկ իրավիճակ է ստեղծվել այն բանից հետո, երբ լուրեր շրջանառվեցին, որ Թուրքիայի և Սիրիայի միջև հարաբերությունները կարգավորելու նպատակով նախագահ Էրդողանի և Ասադի միջև հնարավոր է հանդիպում տեղի ունենա։ Այս պնդումներն ըմբոստանալու առիթն ավելի ուժեղացրին,  երբ Իրաքը առաջարկեց միջնորդություն ստանձնել Սիրիայի և Թուրքիայի միջև, և երկու երկրների ղեկավարները հարաբերությունների կարգավորման համար ուղերձներ հնչեցրին։ Հունիսի 26-ին Թուրքիայի ԶՈՒ-ի կողմից վերահսկվող «Եփրատի վահան» ռազմագործողության գոտու և Սիրիայի իշխանությունների վերահսկողության տակ գտնվող տարածքի միջև սահմանային անցակետի բացումը ևս սրեց լարվածությունը։ Սակայն սրանք միայն հիմնական պատճառներն էին, իսկ լարվածության բռնկման կայծը դարձավ ներկայիս Թուրքիայի Կեսարիա (Կայսերի) նահանգում թուրք մոլագար ամբոխի կողմից սիրիացիներին պատկանող աշխատատեղերի և մեքենաների վրա հարձակումները։

Ավելի վաղ լուրեր էին տարածվել մի սիրիացի տղամարդու կողմից երեխայի նկատմամբ սեռական ոտնձգություն իրականացնելու մասին, ինչն էլ պատճառ էր հանդիսացել դեպքերի նման զարգացման: Թուրքիայի մի շարք նահանգներում  բողոքի ակցիաներ էին  սկսվել՝ դրանք զուգորդվելով ռասիստական կոչերով ու վանկարկումներով։ Մոլեռանդ խմբերը երկրի տարբեր վայրերում լինչի դատաստանի են ենթարկել սիրիացիներին։ Իհարկե, սիրիացիների նկատմամբ այսչափ ատելությունը կուտակվել է հենց այդ երկրի իշխող «Արդարություն և զարգացում կուսակցության» (ԱԶԿ-AKP) վարած քաղաքականության արդյունքում։ Էրդողանի վարչակազմը վերջին տարիներին սիրիացի փախստականներին որպես գործիք է օգտագործել Արևմուտքից գումարներ շորթելու, ֆինանսական աջակցության հապաղման արդյունքում երկրի դարպասները բացելով, եվրոպական երկրներին՝  սիրիացի փախստականներին ուղարկելով սպառնալու համար։ Հասարակության շրջանում սիրիացիներին որպես ամենացածր խավ ընդունելու պատճառն էլ նույնպես դրա հետևանքն է։ Սոցհարցումներում, սոցիալական ցանցերում և տարբեր հարթակներում Թուրքիայի քաղաքացիներն իրենց դժգոհությունն են արտահայտում այս տնտեսական ճգնաժամի պայմաններում սիրիացիներին ապաստան տալու, վերջիններիս պետության կողմից ֆինաջակցություն հատկացվելու կապակցությամբ։ Հիշյալ քաղաքականության մաս է նաև մինչև օրս Սիրիայի հյուսիսում թուրքական զինուժի կողմից իրականացվող ռազմական գործողությունները։ 

Թուրքիայի աջակցությունը վայելող «Սիրիայի ազատ բանակի» զինյալները (նոր անվանումը՝ «Սիրիայի ազգային բանակ») ի պատասխան Թուրքիայում տեղի ունեցող իրադարձությունների, հարձակվեցին թուրքական «նահանգապետարանի» շենքերի վրա, որտեղ գտնվում էին թուրք զինվորները։ 

«Կերը պակասելու արդյունքում, շունը տիրոջը չի ճանաչում»

 

Կարդացեք շարունակությունը սկըզբնաղբյուրում Ermenihaber.am

Ձեզ կհետաքրքրի...