Հին ժամանակներում Վենետիկը շատ աշխույժ ներգրավված է եղել առևտրի մեջ, և այլ երկրներից շատ առևտրականներ գալիս էին Վենետիկ առևտուր անելու համար։ Ժամանող առևտրականները շատ անգամ հիվանդություններ էին իրենց հետ բերում, այդ իսկ պատճառով Վենետիկում որոշում կայացվեց սահմանել 40 օրյա մեկուսացում հիվանդ առևտրականներից, որն իրենց լեզվով հնչում էր` կարանտին խոսքով (40 օրյա մեկուսացում(quaranta giorni)) ։ Մեկուսացածները տեղակայվում էին Սուրբ Ղազար կղզում, որտեղ գործում էր հիվանդանոց, իսկ հետագայում կառուցվեց նաև եկեղեցական համալիր։