Մի շատ կարևոր և իրոք ոգևորիչ տնտեսական լուր
«Չոր» ներկայացնեմ, հետո ասեմ՝ դա ինչ է նշանակում։
Հոկտեմբերի 13-ին տեղի է ունեցել 2050 թվականի հոկտեմբերի 29-ին մարվող 9.75 տոկոս արժեկտրոնային եկամտաբերությամբ պետական գանձապետական երկարաժամկետ՝
Պահանջարկը
Տեղաբաշխման միջին կշռված եկամտաբերությունը 9.3226 տոկոս է, իսկ սահմանային եկամտաբերությունը` 9.3900 տոկոս:
Հոկտեմբերի 14-ին տեղի ունեցած լրացուցիչ աճուրդի ընթացքում տեղաբաշխվել է ևս 3.99 մլրդ դրամ ծավալով պարտատոմս:
Տեղաբաշխումից ստացված ընդհանուր հասույթը կազմել է 26 մլրդ դրամ:
Եթե մեկ բառով՝ ՎՍՏԱՀՈՒԹՅՈՒՆ։
Վստահություն հաղթանակի ու վաղվա օրվա նկատմամբ։ Ու սա ոչ թե պաթոս է, այլ տնտեսագիտություն։
Հասարակությունը 30 տարով պարտք է տալիս պետությանը!! Ընդ որում, պատրաստ է 2.5 անգամ ավելի շատ տալ, քան այդ պահին պետությունը ցանկանում է վերցնել։
Հայաստանը ռեսուրսների խնդիր չունի ու չի ունենա: Այլ կարծիք ունեցող ու հույսը դրա վրա դրած որոշ երկրներ սխալվել են իրենց հաշվարկների մեջ։
Եթե պետք լինի, էլի պարտք կվերցնենք։ Եթե պետք լինի, կթողարկենք համահայկական պարտատոմսեր։ Եթե պետք լինի կթողարկենք հավերժական պարտատոմսեր։ Մի քանի տասնյակ կամ մի քանի հարյուր միլիարդ դրամի։ Եվ կուղղենք դա մեր հաղթանակին ու հաղթանակից հետո զարգացմանը։